Καθυστερημένη, αλλά επιβεβλημένη η τελευταία ζαριά

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Ποιος θα το πίστευε; Ο Άρης μετά την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου στη Football League, όχι μόνο δεν καταλαμβάνει μια από τις δυο θέσεις ανόδου, αλλά απέχει και οκτώ βαθμούς (αν κερδίσει και η Λαμία σήμερα στην Καρδίτσα). Θέλετε κι άλλο παράδοξο; Δεν έχει νίκη σε τέσσερα συνεχόμενα παιχνίδια και αν εξαιρέσεις το πρώτο ημίχρονο με τον Απόλλωνα και μισή ώρα στη Λαμία, η εικόνα του προκαλούσε πονοκέφαλο στους οπαδούς του.

Το παιχνίδι στη Σπάρτη χθες ήταν μια τελευταία ευκαιρία για όλους και κυρίως για τον προπονητή ώστε να σταματήσουν τα σενάρια, να σπάσουν το αρνητικό σερί, να μείνουν σχετικά κοντά στην κορυφή και να κάνουν την τελική αντεπίθεση στον δεύτερο γύρο. Ο Αρης όχι μόνο δεν κέρδισε αλλά με την εμφάνισή του έδειχνε είτε να μην μπορεί είτε να μην θέλει. Δεν γίνεται ομάδα με τέτοιο ρόστερ, όνομα για τα δεδομένα της κατηγορίας, που καίγεται μάλιστα για τη νίκη να μην κάνει μια ευκαιρία σε όλο το δεύτερο ημίχρονο και στο τέλος να κινδυνεύει να χάσει κιόλας. Να αρκείται σε παθητικό ρόλο, τη στιγμή που ο αντίπαλος έχει γυρίσει ξημερώματα Δευτέρας από τη Λαμία και ο Αρης είχε το ρεπό του. Έλεος…

Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε το χθεσινό παχνίδι για να πειστούμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Σε ολόκληρο τον πρώτο γύρο, η ομάδα του Νίκου Αναστόπουλου δεν έπεισε ότι είναι το ακλόνητο φαβορί για την άνοδο, δίνοντας δικαιώματα σε όλους ότι μπορούν να πάρουν αποτέλεσμα. Και αρκετοί πήραν κιόλας. Ελάχιστα ήταν τα ματς που οι κίτρινοι… άρεσαν. Έπεισαν. Έστειλαν ακλόνητο μήνυμα ανόδου. Γενικά δεν έβγαζαν σιγουριά, πότε δυσκολευόμενοι να σκοράρουν και πότε δεχόμενοι αστεία γκολ. Ασφαλώς για την εικόνα αυτή μεγάλο μερίδιο ευθύνης φέρει ο προπονητής και ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις είναι και αυτός που πληρώνει το μάρμαρο. Πλέον και να θέλει ο Θόδωρος Καρυπίδης να τον στηρίξει, δεν μπορεί αφού πέρα από την αδιάψευστη εικόνα του βαθμολογικού πίνακα αλλά και τη «χλωμή» της ομάδας στο χορτάρι, έχει να αντιμετωπίσει και τη μήνη του κόσμου. Η απόφαση του ισχυρού άνδρα της ΠΑΕ είναι ειλημμένη. Το επιτάσσει η ανάγκη να αλλάξει λίγο το κλίμα στα αποδυτήρια, η διάθεση αρκετών που ήταν το ναδίρ εσχάτως και κυρίως, να αξιοποιηθεί όπως πιστεύει ο Καρυπίδης καλύτερα το υλικό… πολυτέλεια για την κατηγορία. Ως απόφαση μοιάζει αναπόφευκτη και ενδεδειγμένη στην παρούσα φάση. Μήπως άργησε όμως να την πάρει; Μήπως, με βάση τα δείγματα που είχε, έπρεπε να είχε δράσει νωρίτερα, στη λογική της πρόληψης των χειρότερων; Το λέω γιατί όποιος και να αναλάβει τώρα, ειδικά αν απορριφθεί η ένσταση και παραμείνει η διαφορά, θα έχει εξαιρετικά δύσκολο έργο. Για τη football league μιλάμε όχι για την Πρέμιερ Λιγκ. Ούτε καν για τη Σούπερ Λιγκ.

Από την εξίσωση φυσικά δεν γίνεται να απουσιάζουν οι ποδοσφαιριστές. Δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Ίσα- ίσα έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης αφού αρκετοί από αυτούς δεν έχουν δικαιολογήσει την παρουσία τους. Παίκτες όπως ο Ίλιτς, ο Τάτος, ο Μιλούνοβιτς, ο Ντούνης, ο Καράμπελας (ενδεικτικά αναφέρω μερικούς πρωτοκλασάτους χωρίς να βάζω τον Τζεμπούρ που έχει παίξει ελάχιστα) πέρα από κάποιες στιγμιαίες εξάρσεις, έχουν αδικήσει τον εαυτό τους αλλά και τον προπονητή για την στήριξη που τους παρείχε. Σε αγωνιστικά και όχι μόνο θέματα. Έχουν ένα δεύτερο γύρο να σώσουν τα προσχήματα και την παρτίδα για τον Αρη.

Υ.Γ Η επιλογή του αντικαταστάτη του Νίκου Αναστόπουλου είναι κρίσιμη αφού διακυβεύονται πολλά με την υποσημείωση για τον διάδοχο, ότι η μεγάλη ζημιά έχει ήδη γίνει.

Y.Γ 1 Αλέξης Κούγιας λοιπόν στην υπεράσπιση της Λαμίας. Αν μη τι άλλο ενδιαφέρον αφού μέχρι προχθές ισχυριζόταν ότι η ένσταση του Άρη έχει πολλές πιθανότητες. Τι άλλαξε;